levensdonoren

http://levensdonoren.be/
mooi gedaan,hopelijk kunnen ze zo meer mensen overtuigen om donor te worden,want ook wij wachten al zo lang op een helpende engel.

wat als eiceldonatie je enige keuze is?

Zwanger worden gaat niet altijd vanzelf.
Soms is een beetje hulp nodig en kan een eiceldonor het ontbrekende stukje van de puzzel zijn.
Wist je trouwens dat er in ons land nood is aan eiceldonoren?
En dat er een gemiddelde wachttijd voor eicellen is van 1.5jaar?
Er is in ons land nood aan eiceldonoren. Hoe komt dat?
het tekort is groot omdat de vraag naar eicellen stijgt.
In ons land krijg je maximum zes ivf-behandelingen terugbetaald, waardoor mensen op een bepaalde leeftijd na een aantal pogingen overstappen naar een alternatief zoals eiceldonatie.’

Om dan op een nieuw probleem te stuiten: een tekort aan eiceldonors.

‘De drempel voor eiceldonoren is hoger dan voor spermadonoren.
Je moet niet alleen vooronderzoeken ondergaan, maar ook een hormoonbehandeling en een stimulatiefase doorlopen, een kleine ingreep ondergaan voor de eigenlijke punctie…
Eicellen doneren is niet iets dat je snel tussendoor doet. Het is dan ook geen toeval dat de meeste donoren  soms ex-patiënten zijn die zélf bij hun kinderwens geholpen zijn door een donor. Zij weten wat de behandeling inhoudt.

Zijn er risico’s verbonden aan eiceldonatie?

‘Ja een neen. De risico’s zijn heel beperkt
. Veel kandidaat-donoren zijn bang dat eiceldonatie hun eigen vruchtbaarheid aantast of hen vroeger in de menopauze doet komen. Dat is een misvatting. De belangrijkste mogelijke bijwerking is overstimulatie: de eierstokken kunnen overreageren, wat enkele dagen voor een opgezwollen en pijnlijke buik zorgt. Gelukkig zijn de behandelingen de voorbije jaren heel wat patiëntvriendelijker geworden en houden ze nog maar een heel klein risico op overstimulatie in. We doen ons best om het de donor zo comfortabel mogelijk te maken.’

Eiceldonatie is niet altijd anoniem?
‘Eiceldonatie is in ons land in principe anoniem, maar de wet laat ook gekende donatie toe. Koppels die zelf een donor aanbrengen, hoeven dan niet op de wachtlijst te staan.’

Krijg je als donor ook iets in de plaats?
‘De wet zegt dat alle onkosten die je als donor maakt, moeten worden vergoed. Dat is logisch. Het is niet de bedoeling dat je als donor de ziekenhuiskosten of medicatie betaalt. Maar winst zal je er niet mee maken.
Eiceldonor word je enkel om anderen te helpen.’

wijzelf zijn nog steeds op zoek naar een eiceldonor
moest je vragen hebben over eiceldonatie of je wilt ons helpen
kan je me mailen op
eicelgezocht@msn.com

alvast bedankt.

De klok tikt verder…

…en verder.

de zomer was voor ons gestart met goed nieuws,we hadden terug een donor gevonden die voor ons wilde doneren.we spraken af,gingen samen naar de gyn,het schema voor de donatie werd opgesteld.we moesten eerst onze cyclussen gelijk zetten en begin september konden we dan starten,maar helaas de donor liet na de eerste start dag niets meer van haar horen,tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds geen uitleg gehad waarom,maar wat ik nog het ergste vond is dat ze er vandoor is met de spuiten,de hormonen,die voor ons zoveel euro’s kosten.

maar na ook alweer deze tegenslag blijf ik steeds hoopvol uitkijken naar dat ene mailtje die ons leven toch nog kan veranderen,alleen de tijd gaat ongenadig verder.

dus bij deze zijn we nog steeds op zoek naar iemand die ons haar eicellen wil doneren,via gekende of wisseldonatie,de behandelingen zijn bij beide hetzelfde enkel dat je eicellen bij gekende donatie bij mij terecht komen en bij wissel bij een andere acceptor.de vooronderzoeken bij wisseldonatie lopen ook wat langer op dan bij gekende.maar bij verdere vragen mag je me gerust mailen.

liefs S.

pech of gewoon ons lot?

na onze buiten baarmoederlijke zwangerschap eind 2012 hebben we ondertussen nog 2 pogingen gedaan met eicel en spermadonatie.ook deze zijn uitgedraaid op een negatief resultaat.

2pogingen,2verschillende donors,beiden moeilijk stimuleerbaar met telkens 4tot 6 eicellen,waaruit amper 3 embryo’s uit ontstaan van een mindere kwaliteit.is dit gewoon pech die ons blijft achtervolgen of is het ons lot?moeten we er ons dan maar bij neerleggen dat er nooit nog een zwangerschap zal zijn?

na 10 jaar mee te draaien in de medische wereld is het misschien dan wel tijd om ergens een lijn te trekken,maar kan je dit zomaar?kan je zomaar iets opgeven waar je heel je leven al van gedroomd hebt en al keihard voor gevochten hebt?als er iemand weet hoe je dit zomaar kan mag je me direct zeggen hoe,want ik heb tot op de dag van vandaag nog steeds niet hoe.

wie zijn we?

Wie zijn we:

we zijn een koppel uit oost-vlaanderen(belgie)die al 15jaar samen zijn.

Reeds 10 jaar proberen we onze grootste wens te laten uitkomen:

een gezinnetje stichten

.Na 1 jaar op natuurlijke wijze geprobeerd te hebben zitten we nu al 9 jaar in de mallemolen van arsten en onderzoeken.

Na 7 keer icsi te hebben ondergaan,zijn ze tot de conclusie gekomen dat we nooit een kindje van ons samen zouden hebben,door een genetische afwijking aan de eicellen en/of zaadcellen.Bij wie de oorzaak ligt weten we niet daarom kiezen we voor eiceldonatie.

Ben jij een lieve engel die onze grootste wens en mss die van vele andere kinderloze koppels waar maakt door eiceldonatie?

help jij ons verder ons gezinnetje uit te bouwen?

je kan me mailen op

eicelgezocht@msn.com

liefs ikke

 

wat is eiceldonatie?

Wat is eiceldonatie?

eiceldonatie is het afstaan van onbevruchte eicellen door een donor,aan een vrouw die zelf geen eicellen(meer)produceert of wiens eicellen niet geschikt zijn,maar wel over een goed functionerende baarmoeder beschikt,of als een vrouw om genetische redenen haar eigen eicellen niet kan gebruiken.

Hoe dan ook ligt eiceldonatie heel wat minder voor de hand dan spermadonatie.De motivatie van de donor moet dan ook behoorlijk groot zijn .

Dat is de redenen waarom men bij voorkeur vrouwen aanspreekt die zelf al kinderen hebben.Niet alleen kunnen zij zich goed voorstellen wat het is om een kind te willen,maar ook heeft hun lichaam reeds enige ervaring,is het vertrouwd met de fysische en fysieke gevolgen van hormonale veranderingen.

Wie kan donor worden?

Om als donor in aanmerking te komen moet je jonger zijn dan 38 jaar.Je zet jezelf graag in om anderen te helpen.Zelf reeds kinderen hebben is een pluspunt aangezien je jezelf,in je hoedanigheid van moeder,beter kan inleven in de onvruchtbaarheisproblematiek van een vrouw die haar mooiste roeping niet kan vervullen en hierdoor een gevoel van mislukking en gemis met zich meedraagt.

Ben jij kandidaat?

Bereidheid:dat is de eerste kwaliteit dat we bij een eiceldonor zoeken.Je moet bereid zijn de hormonale behandelingen te ondergaan die de eierstokken stimuleert tot het produceren van meerdere rijpe eicellen.En voor het verzamelen van de eicellen moet je een kleine ingreep(pick-up)ondergaan.

kotom:de behandeling vraagt wat tijd van je,brengt fysiek mogelijk enige ongemakken met zich en uitzonderlijk wat risico’s.(zie verder)

Tijd:dat is de tweede belangrijke factor.je moet tijd(kunnen)vrijmaken voor de diverse onderzoeken en bezoeken aan het ziekenhuis.Voor de bloedafnames en de echografieén komt het erop neer dat je gedurende één a twee weken nu en dan s morgens moet langskomen,terwijl je je voor de eicel-pick-up een dag moet kunnen vrijmaken.

Wat houdt de behandeling in?

De behandeling voor een vrijwillige donor is dezelfde als voor een vrouw die een ivf-of-icsi behandeling ondergaat.

De behandeling loopt in drie fasen:preliminaire onderzoeken,de hormoonbehandeling en de eicel pick-up.

Voor de donor is hiermee de behandeling afgelopen.

De behandeling in het kort:

De eerste stap bestaat uit een gesprek met een psychologe verbonden aan het fertiliteiscentrum om zeker te zij dat de kandidaat donorbewust en met kennis van zaken haar beslissing genomen heeft.Daarna wordt een bloedstaal genomen en ondergaat ezij een gynaecologisch onderzoek om te controleren dat haar eierstokken normaal zijn.Het bloed dient voor drie dingen.Ten eerste wordt nagekeken of zij ooit in contact is geweest met aids,geelzucht of mogelijke ernstige geslachtsziekten,vervolgens wordt er nageken of er historische genetische afwijkingen zijn.Tenslotte wordt de goede hormonale huishouding gecontroleerd.

Wanneer enkele weken later de testresultaten gunstig blijken,kan er gestart worden met de behandeling.

Dan start de toediening van een hormoonpreparaat dat de eigen hormoonhuishouding tijdelijk stillegt.De donor dient dit dagelijks toe via een onderhuidse injectie of een neusspray.In de meeste gevallen wordt dit na tien tot veertien dagen na aanvang van de medicatie een tweede hormoonpreparaat toegediend.Dit hormoon heeft tot doel de rijping van zoveel mogelijk eicellen te stimuleren en dient de donor zichzelf ook via injecties toe.Onderhuidse injectie worden met een kort naaldje in de huid(veelal de buik)gespoten en zijn door iedereen goed zelf te doen.Voor mensen die het echt niet zelf durven is er natuurlijk ook de mogelijkheid om een afspraak te maken met een zelfstandige verpleegkunde te maken.

Tijdens de behandeling zal de donor regelmatig naar het ziekenhuis moeten om haat bloed te laten controleren en om echo’s te maken waarop de arts kan zien hoe de eiblaasjes(follikels)waarin de eicellen zich bevinden,zich ontwikkelen.Gemiddeld zijn deze echo’s zo’n vier keer nodig.

Als de follikels in de eierstokken van de donor groot genoeg zij,ongeveer 20mm,volgt er een injectie met hcg.Dit hormoon bevordert het rijpen en loslaten van de eicellen in de follikes en zorgt ervoor dat de eisprong optreedt.Echter voordat de eisprong optreedt zal de ivf arts,binnen de 36 uur na de injectie de eitjes wegnemen.

De punctie wordt uitgevoerd met hetzelfde echo apparaat als bij de eerdere controles,maar nu zit hier een naaldgeleider aan bevestigd.Bij de punctie worden de eicellen via de schede opgezogen en in kleine proefbuisjes opgevangen.

De arts volgt met een echografie de goede verloop van de ingreep.De punctie is te zien op een monitor,men kan eventueel zelf meekijken.

De proefbuisjes worden dan aan de embryoloog overhandigd die er onder de microscoop de eicellen afzondert.

Van de eicelpunctie zelf zal je tijdens de ingreep weinig merken,pijn in de onderbuik na de punctie is echter niet ongewoon.De punctie is een relatief korte ingreep die een 15 a 20 min in beslag neemt en onder plaatselijke verdoving kan gebeuren.

Na de punctie laat men de donor nog even rustig bijkomen,na een paar uur kan zij gewoon naar huis.

Van de pijnstilling kan ze nog een hele dag suf zijn,het is dus verstandig om geen auto te rijden.

de risico’s

De risico’s van de donor:

-gezondheid: naarmate de stimulatiekuur vordert,kan je last krijgen van een overgevoelige of pijnlijke buik.Soms ook vormen zich cysten, een op zich vrij onschuldig fenomeen.Alleen als ze te groot in aantal of hinderlijk zijn,worden die cysten via een lichte ingreep onder echografische controle soms verwijderd. de belangrijkste mogelijke bijwerking is evenwel hyperstimulatie.Bij één op de 50 gestimuleerde patienten gaan de eierstokken overreageren.Als gevolg daarvan kan de buik opzwellen en pijnlijk aanvoelen,doorgaans gedurende een vijftal dagen. Al deze verschijnselen zijn echter tijdelijk van aard en onschadelijk voor de gezondheid.Vrijwel alle donoren getuigen dat het gevoel van voldoening om iemand anders te helpen de fysieke pijn snel doet vergeten.

-vruchtbaarheid: voor het verzamelen van de eicellen moet je een ingreep onder gaan.Die is niet zwaar en gebeurt onder plaatselijke verdoving. Alle nodige medische voorzorgen worden genomen, maar de kans op een buikinfectie, een risico van één op duizend ingrepen kan nooit helemaal worden uitgesloten. En zo’n infectie kan soms een risico inhouden voor je eigen vruchtbaarheid. Een al even uitzonderlijke complicatie (eveneens één op duizend) is een bloeding aan de eierstok, hoewel het zelden zware gevolgen heeft kan het toch een tijdje voor ongemak zorgen.

-zwangerschap: tot slot en vreemd genoeg, het belangrijkste “risico” dat je als donorvrouw loopt, is dat jezelf zwanger wordt tijdens de behandeling.Als je (nog) geen plannen had in die richting is dat geen licht bezwaar. Daarom wordt verwacht dat je je een hele tijd onthoudt van (onbeschermde) sexuele gemeenschap. Als je een spiraaltje hebt kan dat gewoon blijven zitten en is er geen probleem. In het andere geval moet de sexuele onthouding op het einde van de stimulatiekuur volledig zijn. En ook daarna,tot enkele dagen na de pick-up van de eicellen, moet je je onthouden van geslachtsgemeenschap zonder condoom.Dat om te vermijden dat een achtergebleven eicel bevrucht raakt. De cyclus na een donatiecyclus ben je ook vruchtbaarder dan normaal en is er dus een verhoogde kans op zwangerschap,met een licht verhoogde kans op een tweeling.

Compensatiekosten.

De wet verbiedt om ethische redenen dat handel wordt gedreven met lichaamseigen materiaal.Dat betekent enerzijds dat een donor niet vergoed mag worden voor het genetisch materiaal (eicellen,embryos) dat zij afstaat,anderzijds dat aan de acceptor geen geld gevraagd mag worden voor dat materiaal op zich. Maar in de praktijk is het niet meer dan logisch dat een donor een compensatie ontvangt voor geleden ongemakken. Deze is afhankelijk van koppel tot koppel. De behandeling brengt uiteraard enkele kosten met zich mee zoals een verplaatsingskost of het loonverlies dat u lijdt in de periode van de behandeling en die kunnen wel vergoedt worden. Omgekeerd kost de behandeling van de donorvrouw ook geld, daarin komt de acceptor tussen. Hoe groot de kostenvergoeding is of welke compensaties mogelijk zijn in welke donatieformule leggen de artsen van het behandelend koppel uit.

Over de enige ware compensatie valt overigens weinig te zeggen omdat ze zo individueel en zo onschatbaar is: de voldoening dat u met uw gezonde eicellen 1 of meer vrouwen heeft geholpen om moeder te worden. Zeker als je zelf moeder bent, weet u wat dat gevoel waard is.

Zijn er juridische problemen?

Op juridisch vlak zijn er geen problemen ivm eiceldonatie omdat in belgië de vrouw die het kind baart de wettelijke moeder is, ook indien haar kind ontstaan is uit een eicel van een andere vrouw. De donor heeft geen wettelijke relatie met het kind en heeft dan ook geen enkele verplichting tov dat kind. De donor blijft bovendien altijd anoniem zodat het kind de donor nooit kan komen opzoeken. Alleen in het behandelend centrum wordt de identiteit van de donor bijgehouden in geval er zich later problemen van erfelijke aard zouden voordoen.

Tot slot.

Om teleurstelling te voorkomen moet benadrukt worden dat zowel donor als wenspaar de emotionele en lichamelijke belasting niet moeten onderschatten. Denk vooral ook verder dan de behandeling. Het is uiteraard ook mogelijk dat de behandeling niet lukt. Wat als de poging mislukt? Misschien zijn er bevruchte eicellen ingevroren voor een tweede kans? Is de donor bereidt dit voor een tweede keer te doen? Voor een deel hangt dit natuurlijk af van het verloop van de behandeling en hoe de donor dit ervaren heeft. Wensouders vinden het vaak erg moeilijk om dit van de donor te vragen. Hoeveel kan een mens voor een ander over hebben?

Wij willen u alvast bedanken voor het lezen van onze blog

Indien je meer informatie wenst en/of je ons daadwerkelijk wil helpen,kan je ons bereiken op volgend email adres :

eicelgezocht@msn.com

voor onze liefste schat

Als je in mijn ogen kijkt lijkt de wereld stil te staan

De wind houdt op met waaien en bevroren is de maan

Je bent stralend als de zon

Je bent volmaakt, zo naakt en klein

En de wereld lijkt voor eventjes perfect te zijn

Ik wist niet dat ik na een blik zo veel van je houden zou

Maar ik weet nu al niet eens meer hoe ik leefde zonder jou

Voor zoveel wezenlijke dingen Leek ik blind tot dit moment

En die zijn ineens zo zichtbaar Nu dat jij er bent

Oh, ik hoop dat ik je geven kan wat jij me geeft

Zo lang ik leef…

Ik zal onvoorwaardelijk waken aan jouw zij

En ik hoop dat je ooit voelen mag wat ik nu voel

Wat ik bedoel En wat in woorden niet te vangen is voor mij

Wanneer je in mijn armen ligt

en zo tevreden naar me lacht

Lijk ik alles te vergeten dat daar buiten op mij wacht

Alle strijd en alle tranen

Alle stille pijn verdwijnt

En de wereld lijkt voor eventjes normaal te zijn .